Dat Nederland bij uitstek een gasland is, heeft het te danken aan het gasveld in Groningen. De ontdekking, eind jaren vijftig, van wat toen het grootste onshore gasveld ter wereld was, luidde een periode in waarin ons land voor zijn verwarming vrijwel geheel overschakelde op aardgas uit Groningen. Al decennia lang is het Groningenveld, aangevuld met andere binnenlandse onshore en offshore gasreserves (de zogeheten kleine velden) de centrale verwarmingsbron van huishoudens, bedrijven en instellingen. Deze periode, waarin Nederland op dit punt geheel zelfvoorzienend kon zijn, loopt door het snel teruglopen van de binnenlandse productie op haar einde. Nederland is inmiddels netto-importeur van aardgas. De vraag naar aardgas zal nog lang hoog blijven. We kunnen de enorme warmtebehoefte tijdens de transitie onmogelijk alleen met duurzame bronnen vervullen. Hetzelfde geldt voor de snel stijgende vraag naar elektriciteit. Om dit gat tussen vraag en aanbod te dichten doen we ook de komende decennia een beroep op de minst klimaatbelastende fossiele brandstof: aardgas. Als warmtebron en brandstof voor flexibel in te zetten gascentrales garandeert aardgas de voorzieningszekerheid. Waar het de plaats inneemt van kolen neemt de CO2-uitstoot direct substantieel af. In combinatie met CC(U)S is de inzet van aardgas bovendien klimaatneutraal. Stap voor stap kan aardgas ruimte maken voor 100% duurzame alternatieven zoals groen gas, groene waterstof en elektriciteit uit zon en wind.